Einde Elephants World

Op 24-11 was dan mijn laatste dag aangebroken. Na mijn ontbijt zat ik op Zero te wachten om daarna Kammoon op te halen. Alleen zag ik Zero met Kammoon in de verte lopen, dus ben ik er maar naartoe gelopen. Gedurende de dag leek het programma sterk op de andere dagen, alleen voor mij één verschil, ik moest afscheid gaan nemen.

Tijdens de lunch vroegen 3 Amerikanen of ik erbij kwam zitten. Ook zat er een jongen vanaf de Filipijnen bij die alleen aan het reizen was. Dit was erg gezellig en helaas was de lunch zo voorbij.

Na de laatste keer zwemmen heb ik me snel omgekleed in mijn kamer (had de sleutel nog) en heb ik mijn spullen opgehaald. Ik had gehoopt nog mee te kunnen helpen met voeren. Maar helaas was dit al klaar. Op de weg richting die voerplek zag ik Gai-Na en Happy al lopen. Die heb ik dus maar uit de verte doei gezegd. Ook Nemochi en Mo waren onderweg naar de slaapplek. Hierbij hetzelfde verhaal. Kammoon en Zero wilden net vertrekken toen ik aankwam. Dus ik heb heel snel mijn tassen neergelegd en ben erheen gerend. Toch nog even een laatste knuffel aan Kammoon en doei zeggen tegen Zero.

En dan zit avontuur deel 1 erop. Ik heb echt een super tijd gehad (op die ene dipdag na dan). Wat een mooie en interessante dieren zijn olifanten toch.

Nog wat weetjes over olifanten:
- Ze eten 10% van hun lichaamsgewicht
- Kammoon woog 5 jaar geleden 3700 kg
- Ze slapen liggend op hun zij, maar 4 uur per nacht
- De rest van de nacht eten ze
- Vrouwtjes zijn ongeveer 24 maanden zwanger
- Er heeft één olifant op mijn tenen gestaan, gelukkig was dat de baby van 6 maanden
- Olifanten kunnen zwemmen en dan op de manier van honden
- Als ze geluid maken is dat om met elkaar te communiceren
- Als ze trompetteren zijn ze blij of boos. Gelukkig heb ik alleen blije meegemaakt
- Een slurf weegt zo’n 150 kg
- Er zitten zo’n 150.000 spieren in hun slurf
- Ik heb een aantal keer een olifanten douche gekregen

Rond half 4 was het tijd om te vertrekken. Ik zat te twijfelen of ik met de trein of bus terug zou gaan naar Bangkok. Uiteindelijk heb ik voor de ‘veilige’ optie gekozen en ben ik met de bus gegaan. Samen met 4 Duitsers ben ik op het busstation afgezet. Daar bleken zij dezelfde bus nodig te hebben, alleen moest zij er eerder uit.

De rit verliep prima, na 2,5 uur rijden was ik in Bangkok aangekomen. Was wel gelijk weer back to reality. Wat een chaos is Bangkok en wat een verkeer op de weg. Maar goed, ik had al een gevoel dat het een cultuurshock zou worden.

Op bushalte Pin Klao uitstapt, vanaf hier is het nog ongeveer 5 km tot mijn guesthouse. Bij deze halte stapten nog 3 Duitsers uit (ja alweer). Zij moest ook richting de Khoa San Road (één van de bekendste straten in Bangkok). Dus uiteindelijk hebben we een soort van TukTuk met z’n vieren gedeeld.

Bij de Khoa San Road uitgestapt en dit bleek de gunstige kant voor mij. Hiervandaan was het nog maar een klein stukje lopen naar mijn guesthouse. Hier kon ik gelijk door naar mijn kamer. Een kleine ruimte met een tweepersoonsbed en de wc en douche op de gang (gedeeld). Maar is prima voor twee nachten.

Nadat ik mijn spullen in de kamer heb gedropt was het tijd om mijn avondeten te gaan scoren. Gelukkig is er een 7eleven hier in de buurt. Dus ik kon weer een tosti’s gaan halen. Heerlijk om weer eens brood te eten na 3 weken. En dan smaakt gesmolten kaas ook weer heerlijk. Verder nog even door de Khoa San Road gelopen en daarna terug gegaan om mijn verslag te typen. Tijdens dit typen nog even met mijn ouders gebeld die bij beppe waren. Dus beppe ook weer even kort gesproken.

Hopelijk lukt het om een beetje te slapen. Is een hoop herrie buiten en giga warm in mijn kamer. Maar ik ga het zien. Morgen staat er een fiets/boot tocht op het programma.