Dag 4 in Singapore

Ook vandaag was ik mezelf aangewezen, maar op zich was dat niet erg. Ik was toch niet van plan om in de stad te blijven. Ik wilde eigenlijk richting de Southern Ridges, maar van een lokaal meisje had ik gehoord dat de MacRitchie Trail mooier was. Hier ben ik dus maar naartoe gegaan. Om er te komen moest ik een bus hebben. Tot nu toe had ik alles met de metro gedaan, dus het was even uitzoeken hoe de bus werkte. Maar het is goed gekomen en na een half uur bus hobbelen was ik op bestemming.

Hier waren verschillende route opties. Omdat ik er alles uit wilde halen en ik de hele dag had, heb ik besloten om de langste van 11 km te gaan doen. Er was ook nog een stukje Tree Top route, maar dit zat niet bij die 11 km in. Uiteindelijk is mijn route ruim 16 km geworden.

Maar het was zeker een mooie wandeling. Na een paar dagen stad, was het heerlijk om weer in de natuur te zijn. Het grootste gedeelte van het pad liep door bos. Hier waren ook veel apen aanwezig (makaken). Maar zolang je maar niet je tanden laat zien en ze diep in de ogen aankijkt is er niks aan de hand en kan je er zo langs lopen.

Halverwege was een afslag naar de Tree Top route. Om hier te komen liep de weg een behoorlijk stuk omhoog. Mijn kuiten waren aardig opgeblazen toen ik boven was (denk combinatie van de temperatuur en een tijd niet gesport te hebben). Maar eenmaal boven was het zeker de moeite waard. Het eerste gedeelte was een hangbrug van 250 meter lang en op maximaal 25 meter hoogte. Hier had ik echt een mooi uitzicht over het bos.

Daarna was het vooral traplopend naar beneden. Ook dit is na een tijdje niet meer fijn voor je benen. Maar goed. Ik wilde toch verder en teruggaan mocht niet. Beneden had ik 2 opties, dezelfde weg terug of een iets langere route langs de andere kant van het meer. Deze laatste heb ik gedaan, omdat ik niet hetzelfde stuk wilde lopen. Dit pad liep alleen wel voor een groot gedeelte langs een golfbaan.

Op een gegeven moment had ik een verkeerde afslag te pakken en kwam ik bij een autoweg uit. Ik weer terug en gelukkig kwam er iemand mij tegemoet lopen die de weg wist. Uiteindelijk zat ik weer op het goede pad. Bij de volgende splitsing had ik de keuze om een stuk aan het water te lopen. Dit heb ik maar gedaan omdat ik toch al zo’n 8 km door bos aan het lopen was, ook al was dit een klein stukje om. Helaas betrok de lucht en kreeg ik een werkelijke wolkbreuk op mijn dak. In het begin ben ik onder een boom gaan staan en was het goed te doen, maar na een paar minuten hielden de bladeren het niet meer en heb ik toch maar mijn paraplu opgezocht. Dit was ook het moment dat het helemaal losging. Na ongeveer 10 minuten aan één stuk door volle bak regenen was het weer droog.

Wat wel een groot nadeel is van de regen, er waren allemaal waterstroompjes en grote plassen op het pad ontstaan. Maar ach, door de regen was ik toch al aan het soppen in mijn oude hardloopschoenen, dus die plassen maken ook niet meer uit. Na uiteindelijk ruim 16 km was ik weer bijna terug op mijn begin punt en ben ik naar de bushalte gelopen om terug te gaan.

Ik had niet echt zin meer om wat te gaan doen, dus ik ben naar het hostel terug gegaan en mijn verslag getypt. Terwijl ik hier nu buiten zit begint het weer te regen, (nog) niet zo hard als tijdens de wandeling, maar ik weer niet wat er nog gaat komen. Gelukkig zit ik (nu nog) droog hier.

Toen ik klaar was met typen bleek het nog maar 4 uur te zijn. Ik heb besloten om met een tijdschrift naar een park (Ann Siang Hill Park) te gaan om daar lekker te lezen en te relaxen na mijn wandeltocht. Iets van 5 uur ben ik hier weer weggegaan en ben ik iets gaan zoeken om te eten. Twee straten verder vanaf mijn hostel zit een straat met alleen maar eettentjes. Hier heb ik dus maar wat uitgekozen. Noedels met varkensvlees. Erg lekker. Daarna was ik rond 6 uur terug in mijn hostel en ga ik lekker niks meer doen, behalve een douche nemen dan (die heb ik hard nodig) en hopelijk op tijd slapen.